- cōntiōnābundus
- cōntiōnābundus adj.
[contionor], speaking in public, haranguing, proclaiming: haec prope, L.: velut contionabundus interrogabat, Ta.: haec propalam, L.
* * *contionabunda, contionabundum ADJdelivering public speech/harangue; proposing something at public assembly (L+S)
Latin-English dictionary. 2013.